De eerste beschrijving van de Hyacinthoides dateert uit 1601. De bladeren zijn breed, meestal hangend en lintvormig. De bloemhoofdjes zijn rond en kunnen tot 40 cm hoog worden, waarbij ongeveer een derde van het monster bedekt is met veel knikkende, bonte klokvormige bloemen. Hoewel ze de volle zon kunnen verdragen, komt hun bloemkleur het beste tot zijn recht op een schaduwrijke plek. Het is een uitstekende soort voor natuurlijke naturalisatie.
